‘Ik ben een grote fan van het Noorden. Laat me kiezen tussen het warme Zuiden en het bij momenten heel koude Noorden, dan is de keuze snel gemaakt. Mijn eerste kennismaking met het hoge noorden was trouwens met IJsland, in de zomer nota bene toen het 24 uur licht was. Ik viel letterlijk achterover van de grillige, mooie landschappen daar, die er na elke bocht telkens weer anders uitzien. Sindsdien grijp ik dan ook élke kans om nog een keer naar het noorden te gaan en dit was er zo één, maar dan in de winter. Toen ik in de zomer naar IJsland vertrok was er een hittegolf in België. Ik was dan ook zo onvoorbereid toen ik in Keflavik uit de luchthaven kwam en plots een paar meter verder geblazen werd door een fris windje. We liepen bijgevolg al meteen naar een Reykjavikse mutsen- en sjalenwinkel. Nu gingen ze me niet liggen hebben, dacht ik! Snowboots in de aanslag, een paar mutsen, thermisch ondergoed en ik kon vertrekken. De klimaatopwarming was precies toch meteen voelbaar, het was er helemaal niet zo koud in december!
Een goede vriend die IJslander is en ook een beetje de Jeroen Meus van IJsland
We startten in het snoezige Snuggi Hotel, op een boogscheut van alle toffe winkels in Reykjavik. Nu, alles is op een boogscheut van mekaar in Reykjavik, het is waarlijk zo’n mini hoofdstad, een groot dorp eigenlijk. Reykjavik bestaat uit een allegaartje van gekleurde huisjes. De meeste zijn opgetrokken uit metalen golfplaten. Bij gebrek aan bossen op IJsland werd vooral vroeger metaal gebruikt bij de bouw van de huizen. Om de boel wat op te vrolijken kregen ze elke een andere kleurtje. We aten voortreffelijke vis in het restaurant BRÚT, aangeraden door een goede vriend die IJslander is en ook een beetje de Jeroen Meus van IJsland, hij heeft zijn eigen kookkanaal, Soð genaamd, ik maak hier graag wat reclame voor hem..:)
Na het restaurant besloten we wat rond te wandelen. De Hallgrímskirkja in Reykjavik heeft een 73 meter hoge toren en staat vlakbij het oude centrum. De kerk is gebouwd op de Skólavörðuholt heuvel. De start van de bouwwerken begonnen in 1945. Het duurde echter tot 1986 alvorens de kerk werd ingehuldigd. Het opvallende ontwerp is van de hand van architect Guðjón Samúelsson. Hij heeft zich bij het ontwerp laten inspireren door de basaltstructuren die je overal op IJsland kan terugvinden. De kerk is écht een monument waar je niet over kan kijken in Reykjavik.
Vanaf dan werd het al wat zoeken voor mij naar échte trekpleisters, maar we kwamen al snel bij de Oude Haven, een traditionele vissershaven. Inmiddels heeft deze zich ontwikkeld tot een levendige buurt vol restaurants en winkeltjes. Harpa(n), het concertgebouw is ook nog een aanrader om te bezoeken in Reykjavik. Uiteraard waren we hier niet alleen voor Reykjavik, dat zou stom zijn wanneer een overweldigende natuur op je wacht. We waren hier maar 4 dagen, maar ik wou de natuur toch ook in de wintertijd gezien hebben.
In de winter lokken ze de toeristen hier en masse voor het Noorderlicht. Ik zoek eerlijk gezegd al jaren naar het Noorderlicht, een keer zagen we het in Finland in september, toen we in een hut zaten waar beren op afkwamen, met erboven ineens het Noorderlicht, maar enkel waarneembaar via de camera. Het licht was niet boven ons aan het” dansen” zoals je zo vaak ziet op foto’s.
Ik hoorde dat je dit wonderbaarlijke natuurfenomeen zelfs in het noorden van Nederland kan zien, maar dan onder een oranje variant. Wel, hier gingen we op Noorderlicht-jacht. Onze gids, Sigi, was vertrouwd met de plekken waar je dit mooie licht kan spotten. We reden bij schemer helemaal door het Þingvellir Nationaal Park, waar ik toch nog een paar prachtige foto’s kon nemen. Sigi vertelde ons heel goed rond te kijken in de bus naar opklaringen etc en zo werd het bij momenten nog heel spannend, omdat iemand van de bus dacht iets te zien, maar na een tweetal uur te staan kleumen bij -2 met een waterval naast ons, gingen we helaas terug naar ons snoezige Snuggi Hotel. Weer geen Noorderlicht. Ach, het hangt van zoveel factoren af, namelijk een opgeklaarde lucht en iets met poollicht, gassen en zonnewind. Tot zover mijn les chemie.
De volgende dag trokken we naar een thermaal bad, wat zalig was na dat koukleumen. De weg was prachtig! We kwamen aan bij het dorp Flúðir, in het Zuiden van IJsland, waar we eerst Typisch IJslands gingen eten, soep met schapenvlees! Erna gingen we met een volle maag in het Gamla Laugin , de oudste lagune van Ijsland, die ook wel eens de geheime lagune genoemd wordt – ook al zag het er zo geheim niet meer uit. Het was er fantastisch baden. Geysir, de oergeiser, bevindt zich niet ver van het bad, waardoor het écht heet water is. Als je hier in de zomer bent, moet je gewoon met wat coördinaten de natuur intrekken, je stoot dan op prachtige hotsprings in de middle of nowhere.
Wist je dat IJsland trouwens amper elektriciteit betaalt? Ze leven bijna volledig van de energie die de natuur voorziet, de geothermie. Reden genoeg om naar hier te verhuizen, me dunkt. Na een stevig IJslands ontbijt met skyr (heerlijk IJslands melkproduct dat door de Vikingen werd meegebracht) trokken we nog naar een paar hotspots van de Golden Circle. De Golden Circle is de route die nagenoeg elke toerist in IJsland neemt, dus dat moet je eens gedaan hebben, maar weet dat er veel ongereptere plekken zijn in IJsland. Deze waren dus de eerder genoemde Geysir, en Gulfoss, de mega waterval.
Reykjavik en omstreken, het was alweer een zalige kennismaking met uw winters seizoen, maar ik kom nog terug, dat Noorderlicht blijf je voor mij verborgen houden.’
Door Renske Vercammen.
Zélf IJsland ontdekken tijdens de winter. Check hier het aanbod van touroperator GALLIA.
