In de wereld van prestigieuze, culinaire keukens heersen vandaag nog steeds tradities en hiërarchieën. Maar hoe is het om als vrouw je weg te vinden in die sector? Wij spraken met Ghina Bazzi, chef-kok en oprichter van Sur Food, die jaren ervaring heeft uit allerlei keukens. In 2019 besloot ze haar eigen pad te volgen en richtte ze Sur op, een concept waarin ze haar passie voor de Libanese keuken deelt via culinaire events, workshops en catering.
Ghina Bazzi was altijd al geïnteresseerd in van alles en nog wat. Ze studeerde public relations en had voor haar 23ste al talloze jobs achter de rug. ‘Bij een van mijn jobs, deelde ik voortdurend allerlei recepten uit aan mijn collega’s. Uiteindelijk leidde het een naar het ander en ben ik professioneel beginnen koken’, legt ze uit. Als kind keek ze gefascineerd naar BBC-chefs op tv. ‘Ik wist altijd al dat ik mijn eigen kookboek en show wou. Niet zomaar een boek om een boek te hebben, maar eentje met echte kwaliteit en erkenning.’
Bazzi staat waar ze nu staat door jarenlange ervaring. Ze begon in de strikte klassieke Franse keukens en werkte zich zo omhoog. Ze sprong van fusion naar avant-garde en Noord-Italiaans. ‘Ik heb altijd samengewerkt met hoogopgeleide chefs uit gerenommeerde restaurants, zowel met als zonder Michelinsterren.’
Vanaf het begin van haar carrière kreeg de chef te maken met seksistische opmerkingen en grappen. Dat probleem speelt zich niet alleen af in de horeca, maar in vele door mannen gedomineerde sectoren. ‘Wanneer je als vrouw de uitzondering bent in zo’n omgeving, lijkt het alsof je die grappen moet accepteren. Het zijn de klassieke opmerkingen: ‘Je bent een vrouw dus je hoort in de keuken thuis.’ Het straalt een soort van superioriteit uit. Alsof je op geen enkele manier op hoog niveau kan meedraaien, simpelweg omdat je een vrouw bent.’
Als je moppen wilt maken, maak ze ergens anders. Heel simpel
Toch hebben de opmerkingen haar nooit tegengehouden of in haar weg gestaan bij het bereiken van haar doelen. ‘Ik heb er tegen gevochten. Ik had altijd een antwoord klaar en hield voet bij stuk.’ Een deel van de verantwoordelijkheid ligt bij de leidinggevende. ‘Als baas zou ik zulk gedrag gewoonweg niet tolereren. Als je moppen wilt maken, maak ze ergens anders. Heel simpel. Net zoals in een klaslokaal met kinderen of bij de opvoeding: je laat iets toe of je laat iets niet toe. Hetzelfde principe.’
Enkel de agressie die heerst in klassieke Franse keukens, werd haar te veel. ‘Je ziet het terug in programma’s zoals The Bear of Gordon Ramsey’s Kitchen Nightmares. Er heerst een hele agressieve sfeer. Ook mannen maken het mee. Het is niet zo dat een vrouw er minder mee kan omgaan dan mannen.’ In Italiaanse keukens daarentegen heeft ze nooit last gehad. ‘Uit mijn ervaring is er daar veel meer respect voor elkaar’, besluit ze.
Ghina Bazzi heeft een sterk en rebels karakter. ‘Vandaag accepteer ik die grappen en opmerkingen niet meer. Ik ben 45 en heb twee kinderen. Ik heb niet de energie om dag in dag uit daarmee om te gaan.’
In 2019, voordat Bazzi terugkeerde naar de culinaire wereld, stelde ze zichzelf een vraag. ‘Ik keek om me heen en zag al die getalenteerde mannelijke chefs in de industrie, sommigen met een simpele stijl, anderen met een meer complexe stijl. Waarom zou ik dat niet kunnen?’ Ghina stapte uit haar comfortzone, wetende dat ze misschien minder erkenning zou krijgen doordat ze een vrouw is. ‘Het motiveerde me nog meer om hard mijn best te doen’, voegt ze eraan toe. Ze besefte dat de meeste mannelijke chefs hebben leren koken of geïnspireerd zijn door vrouwen – hun moeders en grootmoeders.
Een vraag die bijna alleen vrouwelijke chefs krijgen, is hoe ze hun professionele leven combineren met hun persoonlijk leven. Bazzi startte haar carrière zonder kinderen. Op 29-jarige leeftijd, besloot ze het rustiger aan te pakken en te settelen. Het was pas toen ze terugkeerde naar de kookwereld, dat ze merkte hoe moeilijk het is om haar carrière te combineren met een gezin. ‘Het is niet gemakkelijk. Het is een levenskeuze die je maakt. Of je focust meer op je carrière en minder op je gezin, of omgekeerd.’ Ghina pleit voor aanwezigheid van beide ouders, of toch op zijn minst een. De laatste jaren is het voor haar een struikelpunt geweest. ‘Thuis aan tafel is het een groot onderwerp. Mijn man en ik moeten beide uren opofferen voor ons gezin. Het is een kwestie van teamwork.’
Ghina droeg Sur volledig op haar schouders, van het boek Beirut Nights en catering tot pr. ‘Op een gegeven moment moet je toegeven: het is genoeg, ik kan het niet meer alleen.’
Nu neemt Bazzi een stap terug in haar carrière. ‘Ik kook met mijn hart, en dat zal altijd zo blijven. Maar omdat ik Sur altijd in mijn eentje heb gerund, heb ik besloten om tijd te nemen om na te denken over de toekomst ervan en nieuwe perspectieven te ontdekken. Het dreigde steeds meer een cateringbedrijf te worden en dat is nooit mijn bedoeling geweest. ’ Ze is heel trots op het concept en verhaal van Sur. ‘Ik droom ervan het verder uit te bouwen, maar met de juiste business partner aan mijn zijde’, besluit ze.
Door Lotta Cornelus
Foto’s: Janne Gooiker
Portret: Lotta Cornelus
