Het Bafameer glinstert als een karaatsdiamant in het avondlicht. Ik hou van meren omdat zij het verhaal vertellen van de oever, meer dan een zee dat van het continent. Ik kijk hoe het water kleine, zachte golfjes vormt die zich in schoorvoetend schuim op het strand vol keien werpen.
Mehmet duwt de visserssloep van zich af, klimt aan boord en trekt met een venijnige ruk de motor in gang. Ik kijk om en zie hoe Kapikiri kleiner wordt, eerst de oude tempel, dan het hogerop gelegen dorp, tot slot ook de minaret die net nog tot gebed en andere vormen van contemplatie liet oproepen.
Wat is het mooi hier! Rotspartijen hebben een hint van Cappadocië of, met wat verbeelding, de stranden van de Seychellen. Op microscopisch kleine eilanden staat een bouwvallige ruïne. Wilde olijfbomen strooien met vlekkerig licht. Zeevogels vliegen kwetterend aan en af, als was het maar om hun pasgeboren kroost in bescherming te nemen.
Dit is brak water, en in de oudheid een zeearm van de Egeïsche Zee tot de alluviale massa van de Büyük Menderesrivier de doortocht langzaam sloot. De Menderes gaf onze taal nog een andere schat: het zelfstandig naamwoord ‘meander’, en het werkwoord meanderen. Ik gebruik het graag in teksten. Het stroomt en golft en meandert dikwijls in mijn hoofd, als het rimpelige water van het Bafameer.
Vraag of de chef kofana heeft, anders doet een simpele zeebaars het ook wel
Touroperator Corendon, met stevige Turkse roots, wil Didim en omgeving dit jaar lanceren op de Belgische en Nederlandse markt. Het heeft daar alle troeven voor. De natuur is een klein mediterraan wonder, het geurt naar oleander en het harsige van pijnboom. Het zomert er van mei tot oktober, met een hoge mate aan zonzekere dagen en avonden waarop het lang fijn toeven is op een terras met raki of Efesbier. Het is er niet héél druk, en de weinige hotels hebben een onberispelijke reputatie met culinaire ambities die met name Vlamingen bekoren.
Eten in Didim
In het vijfsterren ultra all inclusive Anda Barut Collection – geloof ons, de luxe is er even uitvoerig als de naam – kun je naar verschillende à la carte restaurants waar vis uit de Egeïsche Zee wordt geroosterd. Bestel eerst een handvol mezze, bordjes met dips van aubergine, knoflook, wortel, olijven, gebakken kaas, sardine. Vraag of de chef kofana heeft, anders doet een simpele zeebaars op de huid gebakken met een greep grof zeezout het ook wel. Er is uitstekende Turkse wijn, maar locals drinken raki – eerst water, dan pas de ijsblokjes. Als je tenminste niet wilt gekielhaald worden door een Turkse hammammasseur.
Het buffet volstaat overigens ook ruimschoots. Op verschillende eilanden prijken schalen met knisperend verse salades, grillgerechten, stoofpotten, en onweerstaanbare desserts. Het Anda Barut heeft overigens een eigen patisserie, lekker in de namiddag voor een Turkse koffie met een toetje.
Efese ‘Grieks’ noemen, is overigens niet helemaal accuraat
Ik wil het graag over archeologie hebben. Niet ex cathedra, daarvoor dienen docenten geschiedenis. Maar over het allergrootste voordeel dat Didim biedt als je interesse hebt in de oudheid: je kunt de drie belangrijkste tempels op één dag bezoeken: de Tempel van Apollo in Didim zelf (in Griekse tijden Didyma), de ruïnes van Milete (Paulus hield er op doorreis naar Syrië zijn toespraak tot de ouderlingen, de zgn. presbyters), en vanzelfsprekend het grote complex van Efese, een fascinerende Ionische haven- en handelsstad waarvoor een hele dag uittrekken ook geen strafkamp is.
Uniek voorbeeld
Efese ‘Grieks’ noemen, is overigens niet helemaal accuraat. De stad bestond uit verschillende Helleense en Romeinse nederzettingen. Opgravingen brachten belangrijke monumenten uit de Romeinse keizertijd aan het licht, waaronder de bibliotheek van Celsus en het grote theater, waar Garfield-de-roodharige-poes de catacomben bewaakt. Van de beroemde tempel van Artemis resteren slechts brokstukken. Efese is een uniek voorbeeld van een Romeinse havenstad met een kanaal naar de zee en een binnenhaven, en ik loop er wel een uur te mijmeren langs de ivoorkleurige boulevard die in alles op een straat uit 2025 lijkt. Alleen staan links en rechts geen dönertenten en meubelwinkels maar zuilpartijen en ornamenten met gezichten waarvan de neus is verdwenen.
Het is goed zo, het is allemaal perfect. Ik wil oud worden tussen de zuilen en op de trappen van het theater. Als iemand me op tijd en stond een raki komt brengen – eerst het water, dan de ijsblokjes – en een abrikozentaartje met koffie van de patisserie in het Anda Barut, dan spin ik van meanderende tevredenheid. Heb ik tenminste nog iets gemeen met Garfield, de trotse en luid spinnende poortwachter.
Door Toni De Coninck.
Wij reisden met touroperator Corendon en luchtvaartmaatschappij Corendon Airlines naar Bodrum, en daarna verder per bus naar de eindbestemming in Didim. Het hotel Anda Barut Collection kun je boeken via de Nederlandse website van Corendon. Op de boekingspagina online of bij de reisagent duid je aan dat je vanuit Brussel wil vertrekken, en dan komt alles als vanouds in orde.
