Zo’n Saisonbier, dat is de laatste tijd vaak een goede keuze
Eerst even iets over onze definitie van een fijne zomeravond: genieten met vrienden, barrevoets in het gras, een strak, hoppig bier in het glas, een paar doordachte maar verontrustend eenvoudige hapjes op tafel. En hup, genieten maar. Dat moet allemaal niet zo ingewikkeld zijn. En we drinken liever wat minder maar beter. Weg is de tijd van koppige roseetjes en drammerige liters foute pils. In de meeste warenhuizen vind je tegenwoordig ragfijn gedistilleerde degustatiebieren die niet eens zo hoog in alcohol gaan. Zo’n Saisonbier, dat is de laatste tijd vaak een goede keuze.
En zo komt het dat we op één van die allereerste verpletterende zomeravonden in 2018, onder de treurende wilgen, in het grasperk van De Zwarten Engel, gezeten op bric-à-bracstoelen, een blauw kleed met witte bollen op tafel, van het soort waaruit een Franse chansonnier – ik ben zijn naam kwijt – vroeger altijd stropdassen droeg, Saison Dupont drinken. Wijn- en biersommelier Stijn Van der Beken, kennen we nog van het Hof van Cleve (!) en ’t Huis van Lede, brengt de gevraagde rillette van makreel op tafel met toast. Er zijn een drietal hongerstillende dips in varianten van pesto, en kleine kalfsballetjes met een hint citroen, die op enkele uitzonderingen na meteen in de maag van zoonlief verdwijnen.
De Zwarten Engel is een ‘kroeg’ die twijfelt tussen baancafé voor wielertoeristen en ultrageheime doch casual eetplek
Rondom wordt tevreden gegromd en gelachen. De maaltijden komen snel uit de keuken, wat op een doordachte aanpak en menukeuze wijst, en Stijn schrijdt geruisloos langs de her en der neergezette tafeltjes met glazen en flessen Portugese wijn. Het lijkt allemaal een beetje op een soort ‘diner sur l’herbe’, een sfeer waarin niets moet en alles – nou ja, bijna alles mag. Op de kaart staan een aantal allemansvrienden zoals balletjes in tomatensaus of pasta, maar ook verrassende keuzes als kip tikka masala, die net pittig genoeg smaakt, en vergezeld gaat van beetgare rijst en verfrissende raita. We drinken er een half literflesje Post-Quercus bij, gemaakt door Filipa Pato en William Wouters in Bairrada (Portugal). De heerlijkheid rijpt op amfora en topt af op 11% alcohol, wat de wijn in al zijn complexiteit een zekere dartelheid geeft. Zeiden we al dat zo’n wijn ook bij onze perfecte zomeravond past?
De Zwarten Engel is een ‘kroeg’ die twijfelt tussen baancafé voor wielertoeristen en ultrageheime doch casual eetplek. We hebben het gevoel dat men er die balans gevonden heeft, en dat heeft met keuzes te maken. Men heeft er verstand van bier en wijn en de gerechten zijn speels en op maat van wat de moderne consument in 2018 wenst: een ongedwongen avond in bermuda, gezellig onder vrienden, topkwaliteit. Dat heeft vast met de figuur van Stijn Van der Beken te maken, die met al z’n adelbrieven weet wanneer de gast wat en hoe en waarom wil. Dat is de hospitality anno 2018. Barrevoets in het gras.
