De bakermat van de joert situeert zich in Centraal-Azië. Ze werd vooral gebruikt door Mongolische veenomaden in de koude, droge steppegebieden. We zijn blij dat we deze ecologische parel ook in eigen land kunnen ontdekken. Bij Jean-Pierre en Christine, twee leuke mensen met een hart voor de natuur. Sinds augustus baten ze een joert uit via Airbnb. De tent is geïnstalleerd in een ommuurde tuin van 15 are in het hart van het dorp Forges, ongeveer 4 km van het historische centrum van Chimay. We komen redelijk laat toe. De houtkachel was echter al aangemaakt. Een zalige start van het weekend! Christine stelt ons gerust en zegt dat er geen inbrekers rondlopen in deze buurt. We zouden eerder lastig gevallen worden door een vos. Eén met de natuur? Hier gebeurt het écht.
De joert charmeert van in het begin. De kleuren van het interieur zijn duidelijk op elkaar afgestemd. De warme houttinten wisselen af met grijsblauwe accenten die je terugvindt in het meubilair, de gordijntjes, enz… De joert is een open leefruimte maar toch krijg je het gevoel dat er verschillende ‘hoekjes’ zijn. De decoratieve elementen spelen hierin een duidelijke rol. De aandacht gaat eerst naar de gezellige eethoek met eenvoudige keuken. Ik heb nog nooit zo’n schattig inductievuurtje gezien! Naast de keuken is een pittoresk leeshoekje met prachtige open boekenkast. Een paar stappen verder kom je bij het slaapgedeelte met daarnaast een zitbank en een houtkachel. De zoon van het koppel, een handige harry zo blijkt, heeft achter de keuken een gezellig houten badkamertje gebouwd. En naast het bed is er ook nog een kleine slaapkamer met stapelbedden voor kinderen. In de joert is er zo toch een beetje privacy. Bovendien blenden deze extra ruimtes mooi met de rest. Interieur: 10 op 10!
Het zonnetje schijnt alsof het lente is. Ja, dit zijn kleine gelukjes…
Dag één breekt aan. We worden wakker van het licht dat door de koepel schijnt. Een aangename, natuurlijke wekker! Goed dat het bed een flanellen overtrek heeft. Als de kachel volledig is uitgedoofd, heb je dit warmtedekentje wel nodig. In de badkamer gaan we even helemaal back to the basics. Stromend water is er niet. We vullen een teiltje met water uit een jerrycan. Dit is geleden van mijn Chirokampen. Nostalgie ten top. Feels good! Je denkt wel twee keer na over je waterconsumptie. Ook het composttoilet is een niet-alledaags object maar werkt prima. Ecologisch leven gaat hier gewoon vanzelf. Tijd voor het ontbijt. Mijn lief, met een beetje barista-ervaring, zet slowkoffie. Een traag ritueel maar past volledig in het plaatje. Tijdens het eten hebben we zicht op de prachtige tuin met onder meer een gigantische walnotenboom. Af en toe komt er een eekhoorn zijn buit ophalen. Het zonnetje schijnt alsof het lente is. Ja, dit zijn kleine gelukjes…
Een superzonnige dag, ideaal voor een verkenning van de streek. Er is een groot aanbod aan goed bewegwijzerde wandelroutes. Christine en Jean-Pierre tonen de leuke plekjes van Chimay op de kaart, op ons zonnig terras. Ze adviseren de wandeling van de Eau Blanche in één van de mooiste dorpen van Wallonië: Lompret. Klinkt als een go! Met de auto rijden we tot daar. De route telt tal van bronnen en stromen die samen de twee valleien van de streek vormen: de vallei van de Eau Blanche en die van de Eau Noire. Bij de start dwars je het Eau Blanche riviertje meteen. Heel even later loop je doorheen beboste valleien. Ook afdalingen met touw (je leest het goed) maken deel uit van de tocht. Het label ‘avontuurlijk’ is al gauw van toepassing. De natuur is er prachtig, zeker dit seizoen. Groen-, geel-, oranje- en bruintinten creëren een prachtig herfstdecor waar je met verwonderde blik doorheen wandelt. Wel niet vergeten om ondertussen naar de wegwijzers te kijken. Ja, wij zijn een stukje verdwaald… Op het moment dat we even wilden vloeken, lopen we onze hosts tegen het lijf. No kidding. We sluiten de dag dan ook dankbaar af met een aantal streekbiertjes naast de kachel. Formidable!
Mijn lief en ik zijn als een blok gevallen voor de joert. Dit was echt even ontsnappen aan alles. We kunnen zelfs spreken van een korte Corona-denial. Oh ja, we zijn ook verliefd geworden op le Chat, de jongste kat van Jean-Pierre en Christine.
Door: Caroline Broeckx.
Meer info over dit prachtige verblijf vind je hier.
