Doe een keer de complimenten.
Doet eki de complimentn.
Als je dit zinnetje herkent, dan kom je uit de Westhoek.
Het betekent zoveel als doe hem of haar es mijn groeten.
Wij West-Vlamingen noemen dat complimenten. De uitdrukking heeft ergens wel een historische betekenis van ‘begroeten’. Maar ik denk niet dat het buiten de Westhoek nog in die zin wordt gebruikt.
Nochtans zijn West-Vlamingen geen helden in het geven van complimenten, in de meest courante betekenis van dit woord.
De mens in het algemeen misschien zelfs niet.
Tegenwoordig hebben we complimentendag en zo om er ons es aan te herinneren onze naasten een tikje op de schouder te geven.
Het doet nochtans deugd.
Laatst was ik te vroeg aan de KSA om mijn oudste op te halen. Ik stapte een buurtsuperette binnen om nog wat last minute boodschappen in te slaan voor het weekend. Het was de allereerste keer dat ik in die winkel was. Geen kat die ik daar ken of die mij kent.
Het supermarktje ligt in de studentenbuurt.
Behalve voor de wekelijkse drop-off / pick-up aan de KSA, is er niets wat mij daar brengt.
Aan de kassa van deze naar een dennenboom genoemde winkel stelde een jobstudente me perplex.
De frisse, frivole jongedame vond mijn sjaal de max en mijn schoenen o-zo-wijs-jong. Mijn trui, mijn jas, echt mega zeg.
Allez bon, mijn hele stijl vond ze echt crazy goed.
Als iemand van 20 jaar jonger u complimenteert met uw look, dan telt dat voor 10 complimenten. Echt.
Het was geheel onverwacht: de situatie, de plaats, de persoon, het tijdstip.
Ik was ferm van mijn hipstersokken geblazen.
Ik gaf haar een compliment om haar compliment. Dat had ze goed gedaan. Ik beloonde haar goeie daad met een onthulling van de adresjes waar ik de gelauwerde items op de kop getikt had.
Beiden content met een compliment.
Ik durf te wedden dat ik in het stralend naar buiten gaan, er minstens 10 jaar jonger uit zag.
Daarom: bewierookt mekander nu maar
We geven het niet genoeg. Een pluim, een dikke duim.
Het is des mensen om niet te kwistig om te gaan met complimenten, met schouderklopjes, met beloningen.
Ik kan het ook niet goed met mezelf.
Hoe vaak kloppen we op eigen schouder en zeggen we: hé, dat heb ik nu es goed gedaan zeg. Of: vandaag zie ik er best wel goed uit.
Erger nog, is dat ik het soms ook moeilijk geloof als een compliment aan mij gericht wordt.
Ook dat is menselijk: zo onzeker zijn, dat we het zelfs niet geloven als een ander ons eens bewierookt.
Het ziet er niet naar uit dat we straks de drie koningen mogen verwachten met hun wierook.
De wijze mannen uit het oosten moeten – zo corona gebiedt – ook in hun kot blijven.
Daarom: bewierookt mekander nu maar.
Van op veilige afstand
of in uwen hof rond de vuurkorf.
Stuur een whatsapp-limentje,
en wat duimpjes in messenger,
Of zelfs een goeie ouwe nieuwjaarsbrief vol lof.
Doet eki de complimenten.
Ik doe ze alvast aan jullie.
De auteur is gastvrouw in het bekende restaurant Souvenir in Gent. Tijdens de horeca-lockdown zet ze elke week haar gedachten op papier.
