Dit is de plek waar de term uitwaaien voor is uitgevonden
Een bewogen nacht
Ik slaakte een zucht van opluchting toen we na een lange dag reizen het verblijf van de eerste nacht naderden: het unieke Eemshotel. Dit hotel is bestand tegen al wat de natuur er tegenaan gooit. De ingenieuze opbouw op 18 palen zorgt ervoor dat het hotel bij eb, vloed en wind trots boven de zee blijft uittorenen. Als je een hotelkamer met zeezicht kan bemachtigen en in de ochtend je gordijnen openschuift, waan je je op een cruise met een magisch zicht. Disclaimer: bij veel wind voel je ’s nachts het gebouw wiegen op de palen om zich aan de eeuwig veranderende natuur aan te passen. Niet aan te raden voor mensen die snel zeeziek worden dus!
Een unieke ‘Kiek’ op de natuur
Van het ene gebouw op palen gingen we de volgende ochtend naar een ander gebouw op stelten. Deze keer niet om te slapen, maar om een stukje UNESCO Werelderfgoed te ontdekken. Bij Nieuwe Statenzijl in het oosten van Groningen stopt de zeedijk. Daar op de grens tussen Nederland en Duitsland mondt de getijdenrivier Eems uit in de Waddenzee, waar zoet en zout water samenkomen. Dit stukje werelderfgoed zorgt voor een bijzonder landschap met planten, vogels, vissen en andere dieren die nergens anders in de Waddenzee voorkomen. Na een wandeling over de houten paden, tussen het hoge riet, zie je vanuit de vogelkijkhut ‘De Kiekkaaste’ hoe water en land in elkaar overgaan.
Als enige vogelkijkhut voorbij de dijk, kan je hier door de vele kijkgaten honderden bonte strandlopers op de slikvelden zien rondlopen. Ook regelmatig gespot: fraters, zeehonden en bruinvissen. Dit is de plek waar de term ‘uitwaaien’ voor uitgevonden is: je neemt elke centimeter van de omgeving in je op en wordt één met de wind en de natuur.
Uitwaaien in Moddergat
Uitwaaien: iets typisch Nederlands, waar wij Belgen ook wel wat vanaf weten. Een gewoonte die staat voor ‘je hoofd leegmaken’, je even overgeven aan natuurkrachten die sterker zijn dan jezelf om weer op kracht te komen. De voorbije dagen aan de Waddenkust heb ik dit zeker gedaan, ook tijdens de laatste dag in Moddergat. Moddergat is om verschillende redenen de moeite van het bezoeken waard: de schoonheid van het dorp in het algemeen, het uitzicht op de Waddenzee en het bijzondere verhaal dat het voormalige vissersdorp te vertellen heeft.
Vroeger lag het dorp net aan de Waddenzee, zonder dijk die het dorp beschermde tegen de onvoorspelbare natuur. In het kleine museum ‘t Fiskershúske vertelt men het verhaal van het vissersdorp en krijg je inzicht in hoe het leven hier vroeger was. Vandaag kan je niet naast de imposante Waddijk kijken, waar de schapen al blètend rondwandelen.
De kleinste gemeente van Nederland
Van bovenop de Waddijk zie je in de verte, met een klare horizon, het vroegere drenkelingenhuis op de Engelsmanplaat. Een klein huisje-op-palen, gebouwd in 1981, dat nu gebruikt wordt als vogelwachtershuis. Als je naar rechts kijkt, zie je de kleinste gemeente van Nederland: het eiland Schiermonnikoog, met ongeveer 900 inwoners. Een bijzondere naam voor een eiland met een bijzondere geschiedenis. Van de dertiende of veertiende tot de zestiende eeuw verbleven er namelijk monniken in een kloosterorde op ‘Schier’. Zij droegen grijze gewaden. Schiermonnikoog is dus het eiland (oog) van de grijze (schiere) monniken. De laatste monnik vertrok in 1580, maar sinds 2019 leven de zeven overgebleven monniken terug op het eiland, zoals vroeger.
Wolkom in de Suvelfabryk
Van de Groningse Waddenkust reizen we door naar Friesland. Unieke slaapplaatsen zijn een trend tijdens deze reis, want de laatste twee nachten verblijven we in de Suvelfabryk in Ljussens. Na jaren verloedering en leegstand werd de oude zuivelfabriek in ere hersteld door de broers Dijkstra. Nu herbergt het gebouw dertien prachtige appartementen in industriële stijl, elk met een eigen twist. Neem een bad met zicht op de Waddenzee in appartement 4, of slaap onder de sterren in appartement 2. Voor elke vriendengroep, familie of koppel wat wils. Enkele appartementen kunnen samengevoegd worden om groepen tot 18 personen te ontvangen.
Een nacht onder de sterren
De tweede avond sloten we af met een adembenemende sterrenkijksessie. Een uur voor de hemel toetrok met wolken, zagen we sterren, Jupiter en de Maan van ‘dichtbij’. Onze gids leerde ons bij over de stand van de planeten en werd af en toe ook een mythbuster. De mythe dat de meeste sterren in de hemel al dood zijn, is namelijk klinklare onzin. Eigenlijk zijn er maar een paar sterren aan de nachthemel die in werkelijkheid al ontploft kunnen zijn, zoals Betelgeuze. So don’t believe everything you read on the internet, kids!
De Waddenkust op je tong
In het Waddengebied wordt veel aandacht besteed aan lokaal en lekker eten, met respect voor de grond waaruit men oogst. De eerste avond werd die stelling al bevestigd in het Proeflokaal van coöperatie De Graanrepubliek. In de monumentale locatie De Oude Remise bevinden zich een bierbrouwerij, whiskystokerij, bakkerij én restaurant, allemaal onder één dak. Hier gaan de Groningse Dollardbodem en heerlijke smaak hand in hand. Wij werden tijdens de Graanrepubliek Experience meegenomen doorheen de verschillende stappen en onderdelen van de coöperatie, waarbij we alles zagen en proefden van dichtbij. Aan het einde van de rit zal je voor altijd kunnen zeggen dat je de Dollardse kleigrond geproefd hebt, en dat bedoel ik letterlijk.
De rode draad doorheen ons menu tijdens deze reis was veganisme. Na een heerlijk 3-gangen menu bij De Graanrepubliek, werd de dag erna het culinair niveau nog een stapje hoger gebracht. Daarvoor trokken we naar de Friese kant van de Waddenkust, naar het dorpje Dokkum. Proef | Lokaal Dokkum is een eerbetoon aan de streek waarin de stad gevestigd is. Het Unesco werelderfgoed Waddengebied, Nationaal Park de Noardlike Fryske Wâlden en alles daar tussenin: dit is de plek waar het voedsel groeit en wat je proeft. Sinds 2024 is Proef | Lokaal Dokkum opgenomen in de ‘Lekker 500’ van Nederland, en na een culinair hoogstaande proefavond kan ik bevestigen dat die plaats meer dan verdiend is.
Met respect voor onze natuur
Als mens hebben we de verplichting aan onze mooie Moeder Aarde om goed voor haar te zorgen. In het Waddengebied van Nederland wordt die verplichting heel serieus genomen. Het overkoepelende thema van deze reis was duurzaamheid. En als ik zeg dat alles duurzaam was, dan bedoel ik ook alles. Van de vegan buschauffeur, naar de op-groene-diesel-rijdende bus, tot de lokale eetwaren die met een zo klein mogelijke impact geteeld worden.
Door Guylène Renoult.
Meer info via holland.com
