Wanneer gouverneur Gretchen Whitmer onverwacht aankondigt dat ze op zondagavond de Michiganders zal toespreken, dan weet je dat het niet over koetjes en kalfjes zal gaan. Wat iedereen vermoedde, wordt bevestigd: zoals in de rest van de VS stijgen de COVID-19 gevallen hier alarmerend en er komen nieuwe restricties. Bars en restaurants mogen binnen geen klanten ontvangen, buiten op een terras wel, maar good luck with that met de Michigan-winter in het verschiet. Cinema’s en casino’s moeten 3 weken dicht en middelbare scholen en universiteiten gaan volledig online. Verder zijn bijeenkomsten van meer dan 25 mensen uitgesloten en moet je nog steeds een masker dragen in publieke gebouwen en winkels. Het aantal besmettingen en doden in Michigan is nu een stuk hoger dan in april. Maar cijfers of niet, telkens Whitmer iets zegt, spreekt Donald Trump, of een van zijn acolieten, haar tegen. Nu was het Scott Atlas, één van Trumps corona-adviseurs, die meteen tweette dat Michiganders zich moesten verzetten tegen zoveel regels.

Zucht. Ik kan echt niet bevatten hoe we in een wereld terechtkwamen waarin een virus voor sommigen geen feit maar een mening is en het dragen van een masker een politiek statement.

De democratie op de helling en een virus dat een ravage aanricht, het lijkt hen werkelijk niets te kunnen schelen

Zaterdagochtend ging ik wandelen met een goede vriendin, een Canadese, die bij ons in de buurt woont. Nu we al sinds maart niet meer op restaurant of café kunnen en willen, hebben we onze sociale interactie aangepast: zoomen, wandelen, etentjes in de tuin met takeout food en sinds het kouder is, drinken we samen wel een glas in de garage (met de garagepoort open), rond de firepit en een dekentje bij de hand. Zij en haar man behoren tot onze bubbel, wij tot die van hen. Het is een makkelijke en vanzelfsprekende vriendschap, vol boeiende en vooral plezante gesprekken. Afgelopen weekend was onze conversatie een stuk bedrukter. Na de initiële zucht van verlichting dat Joe Biden het uiteindelijk haalde, kijken we nu met ongeloof en open mond naar de maneuvers van de president om de verkiezingen als vervalst af te schilderen en naar het oorverdovende stilzwijgen van zoveel Republikeinen. De democratie op de helling en een virus dat een ravage aanricht, het lijkt hen werkelijk niets te kunnen schelen.

Het is niet eens een ver-van-mijn-bed show, zelfs in onze gezellige stad vol hoogopgeleiden hoor je verhalen die je niet voor mogelijk houdt. Zo is er de overtuigde Trump-fan in het sportgroepje van onze vriendin. Afgelopen zomer was deze teamgenote anderhalve maand out, behoorlijk ziek, een longontsteking vertelde ze, of een griep. Maar testen op het coronavirus? Nee hoor, dat zou de cijfers omhoog kunnen duwen en Trump slecht uitkomen. En dan die familie van een paar straten verder. Tienerdochter, ouders en grootouders onder één dak, de ouders fervente Republikeinen. Het liefje van de dochter heeft COVID-19 maar de ouders weigeren hun dochter te laten testen, dat virus is namelijk een verzinsel. Ondertussen zijn vader en grootvader in het ziekenhuis opgenomen, over wat en waarom wordt met geen woord gerept.

Ik kan me nog proberen voorstellen dat je niet inziet hoe ernstig de situatie is, wanneer je er niet persoonlijk mee geconfronteerd wordt. Maar dat je ziek bent en het virus hebt en om politieke redenen nog steeds het bestaan ervan ontkent, dat had ik nooit voor mogelijk gehouden.

In de downtown van dit stadje ten noorden van Detroit, opende de Leuvense Cindy Haesendonck begin dit jaar Zoet Llc, een chocoladewinkel annex tearoom

Het kan overigens altijd straffer. In een interview met CNN vertelde Jodi Doering, de verpleegster uit South Dakota wiens vertwijfelde tweets viraal gingen, over patiënten die in hun laatste uren niet met hun familie bellen, want het virus bestaat niet en straks zijn ze weer genezen. Of over patiënten die, hoe kortademig ze ook zijn, ziekenhuispersoneel uitschelden omdat ze een beschermingspak dragen en er dan nog bij zeggen dat Joe Biden Amerika zal vernietigen. In South Dakota weigert gouverneur Kristi Noem beperkingen op te leggen om COVID-19 in te dijken, want vrijheid is blijheid. De gevolgen zijn navenant.

Om de overweldigende politieke situatie –  vòòr 20 januari is nog veel onheil mogelijk – te verteren en om de corona-berichten te kanaliseren, heb ik balorig vroeg een kerstboom gezet, in de Verenigde Staten is het de traditie dat je dat pas doet na Thanksgiving. Een hoge boom bovendien, tot tegen het plafond van onze living. Wandelen helpt ook en Belgische pralines zijn een troost, al moest ik daarvoor naar Rochester rijden, een uur en tien minuten enkele rit. In de downtown van dit stadje ten noorden van Detroit, opende de Leuvense Cindy Haesendonck begin dit jaar Zoet Llc, een chocoladewinkel annex tearoom. Wanneer ik de deur van Zoet openduw en de ogen sluit, sta ik in een Vlaamse tearoom. Die unieke geur, een mix van wafels, chocolade en koffie is a trip down memory lane.
Ik ben niet eens een foodie (toegegeven, wel een beetje een zoetekauw), maar praat met om het even wie die naar een ander land verhuisd is, altijd gaat het over eten. Over wat je wel of niet kan vinden en wat je mist. Ik heb de ontdekking van Zoet geseind in een Facebook-groepje van Belgen in de omgeving van Detroit en dat leidde op slag tot een lawine aan enthousiaste berichten.

Ik heb bij Zoet nog net een Brusselse wafel met slagroom kunnen eten, aan een grote tafel, op een corona-proof afstand van Cindy en van de enige andere gaste Julie, van ons fijne FB-groepje. Met maskers aan mogen we binnenpiepen in de keuken waar exquise koekjes en Brusselse wafels (in professionele wafelijzers uit België) gebakken worden en daarnaast is het atelier voor de artisanale pralines en chocolade figuren, allemaal op basis van Callebaut-chocolade.

Ondertussen moest de tearoom tijdelijk terug dicht, maar de winkel kan openblijven en Cindy zet in op online bestellingen en curbside pickup. Binnenkort kan je ook kerststronken bestellen en rond kerstdag afhalen. Ach, spreek ik mezelf toe, het is compleet overdreven om voor zo’n buche, hoe lekker die zeker zal zijn, meer dan 2 uur te rijden. En toch.

Ontdek nog meer artikels over ...